Ik reis regelmatig de grote wereldsteden af, maar was al ruim twee jaar niet meer in New York geweest. Een mooi moment om daar de afgelopen herfstvakantie een verandering in te brengen. New York, het klinkt ook meteen anders dan Puttershoek en geloof me: het is ook anders. NYC is ook geen Amerika. Hier komt de hele wereld bij elkaar en is er slechts één groot toverwoord, commercie.
Alles wat daar gebeurt heeft maar één doel en dat is vooral dollars verzamelen of, zoals ik, geld uitgeven. Ik trof er veel landgenoten die niks anders deden dan shoppen, shoppen en shoppen. En als ze even niks te doen hadden: shoppen. Natuurlijk, de bezienswaardigheden worden en-passant meegenomen. Van Central Park tot het Empire State building en van Top Of The Rocks tot aan Ground Zero. Maar uiteindelijk gaat het om de commercie.
Als kleding vakidioot stroop ik natuurlijk ook alle winkels en warenhuizen af. En om eerlijk te zijn, ik ben me rot geschrokken. Als NY de voorbode is voor wat we straks ook in ons land gaan zien dan hoop ik dat deze column het tij nog kan keren.
In de winkels waar het druk was stond of de muziek giga hard (en dan vaak ook nog een soort waar ik zeker niet van houd) of was het licht zo slecht dat ik overal tegenaan stootte. Maar wat vooral opviel was dat de medewerkers overal oog voor hadden, behalve voor de klanten. Voorheen was dit fenomeen vooral voorbestemd aan Abercrombie & Fitch, maar met een beetje copypaste hebben we nu ook, Hollister, Urban Outfitters, American Outfitters en nog een rits van deze jonge doelgroep winkels. Maar ook de gerenommeerde warenhuizen als Bloomingdales en Macey’s zijn gezwicht voor de het winkelende internet publiek.
Ik noem dit bewust zo omdat je sterk de indruk krijgt dat men vooral niet met elkaar wil communiceren. Dat kan ook bijna niet want daar staat de muziek te hard voor. Nee, men wil anoniem zijn en vooral zelf uitzoeken, passen, beslissen en vergelijken . Hulp hebben we blijkbaar niet meer nodig.
De traditionele winkels zoals Bergdorf & Goodman, Saks 5th Ave en Brooks Brothers waren vooral leeg en bij binnenkomst werd door je de veelal oudere verkopers, soms tot irritatie toe aangesproken. Dat was het dus ook niet. De enige plek waar het nog enigszins goed te doen was, was in Soho, Meatpackers district en Greenwich, ofwel de kleinere winkels . Maar moet ik daar dan voor naar The Big Apple? Dan is Puttershoek ook goed toeven. Wie brengt mij de balans? Ik wil best in grotere of juist jongere winkels winkelen en daar naar mode zoeken, maar niet op deze manier.
Nu heb ik mijn shopvizier verplaatst naar vooral niet modeconcepten en daar mijn plezier maar uitgehaald, al was niet mijn basisopzet. Wel heb ik genoten van Victoria’s Secret en zelfs van de altijd door mij vervloekte UGG stores. Maar vooral van het enorme aanbod van barbershops, jezelf als man even laten verwennen door een ouderwetse scheerbeurt te ondergaan. Wat een verademing.
Kortom, laten we er nu met z’n allen voor zorgen dat we hier niet het internetpubliek willen worden. Dat mag wel, maar dan alleen achter je computer en in modewinkels gewoon de juiste balans aanbieden. Of word ik gewoon oud? Dat kan natuurlijk ook. Zeker ook omdat ik erg genoten heb van The Highline, een unieke wandeling over het oude spoor langs de stad, van waaruit je prachtig zicht had op de stad.
Gelukkig was ik net op tijd weg anders had ik vanaf The Highline Sandy zien aankomen en dan was ik nog niet thuis geweest.
New York, a city that never sleeps. Toch een aanrader!
Rick Moorman