Column | Rick Moorman over sandalen... en het verhaal achter de Birkenstocks

De algemene stelling dat sandalen en mannen ook stoer kunnen zijn verwijst naar de tijd dat de Romeinen met hun leren schoenen in sandaalvorm de wereld veroverden. De modernere sandaal heeft zijn hoogtepunt gevonden in de begin jaren 70, de tijd van de festivals en de flower power. In 1973 kwam er een sandaal op de markt onder de naam The Arizona. Het gaf de suggestie van een stoere, cowboyachtige outdoor schoen. Mannelijk dus.

 

Echter het was misleidend en tegelijkertijd heel erg knap, de sandaal want dat was het, had twee leren riempjes met gesp en was natuurlijk bruin van kleur. Het was zo niet mannelijk, orthopedisch helemaal juist door het voetbed wat zo gemaakt was dat het de vorm had van een afdruk van de voet in nat zand. Datzelfde voetbed was vervaardigd van een mix van latex melk en kurk. Deze constructie nam goed vocht op en had een antibacterieel effect. Wat je er ook van vond, het was in ieder geval anders. Deze sandaal kwam van het kleine maar zeer inventieve bedrijfje Birkenstock uit Bad Honeff Duitsland.

 

Innovatief omdat zij bij de vervaardiging van deze Arizona gebruik maakten van een eigen ontwikkelde manier, om seriematig de lengte en de breedte van deze Sandaal te produceren en toch met behoud van het gevoel dat het maatwerk was. De familie Birkenstock, actief in de schoenmakerijwereld sinds 1896 met voornamelijk het maken van gespecialiseerde voetbedden, had een megahit te pakken. The Arizona won een award, maar belangrijker: het kreeg de bijnaam Birkies en daarmee was een merk geboren die de top van de mannensandaal vertegenwoordigt.

 

Birkenstock werd later ook de specialist voor speciale voetbedden in de medische wereld. Want met de ondersteuning van dit voetbed loop je op een natuurlijkere wijze. Waar die voetafdruk in het natte zand al niet goed voor was.

 

Kijk en dan mag ik in de uitzendingen wel zo gekscherend doen over Birkenstock (en eerlijk is eerlijk: mij zal je er niet op zien lopen), maar ik moet wel toegeven dat de geschiedenis van deze sandaal, meer dan mijn opmerkingen doen vermoeden, wel mijn respect heeft.

 

Kortom, als ik weer uitval over de sandaal herinner dan deze column even. Dan weet je dat ik me alleen maar afzet omdat ikzelf er van uit modisch oogpunt niks van moet hebben. Of dat slim is? Soms twijfel ik wel als ik weer eens pijn in mijn voeten heb…

 

Rick Moorman